Grzmot-czyli najwiΩksze gwiazdy

wpe3.jpg (4919 bytes)Chocia┐ na kszta│towanie siΩ "brzmienia Seattle" pracowa│o wielu wykonawc≤w i nale┐y je raczej rozpatrywaµ w kategoriach zbiorowego wysi│ku, za definicjΩ stylistyki grunge uwa┐a siΩ dzi£ powszechnie singel Touch Me I'm Sick (sierpie± 1988, Sub Pop) i minialbum Superfuzz Bigmuff (paƒdziernik 1988, Sub Pop). DziΩki nim Mudhoney sta│ siΩ per│╣ w koronie firmy Sub Pop i pozota│ ni╣ a┐ do wrze£nia 1991 roku, kiedy zapad│a decyzja o przeniesieniu siΩ do Warner Bros. Co zreszt╣ by│o gestem sprzeciwu wobec nonszalanckiej polityki finansowej Bruce'a Pavitta i Jonathana Ponemana, kt≤rzy nie kwapili siΩ z wyp│aceniem zespo│owi zaleg│ych honorari≤w, a jednocze£nie wygospodarowali pieni╣dze na £ci╣gniΩcie z Cincinnatti Afghan Whigs na nagranie albumu Congregation.

Pozycja Mudhoney w Seattle to jednak nie tylko p│yty. Humor, uliczny dowcip, totalny luz, przekora i kult piwa stanowi╣ jakby kwintesencjΩ postawy, obowi╣zuj╣cej w lokalnym rockowym £rodowisku.

Mudhoney powsta│ w dzie± Nowego Roku 1988, a utworzyli go muzycy zwi╣zani wcze£niej z Green River (wokalista Mark Arm i gitarzysta Steve Turner) i z The Melvins (basista Matt Lukin). Ten sk│ad zasili│ perkusista Dan Peters (wsp≤│pracuj╣cy do niedawna r≤wnolegle ze Screaming Trees i wspomagaj╣cy przez moment NirvanΩ po odej£ciu Chada Channinga).

Po znakomitym debiucie drugi album, zatytu│owany zwyczajnie Mudhoney, okaza│ siΩ lekko rozczarowuj╣cy. Byµ mo┐e dlatego, ┐e Mark i Steve poch│oniΩci byli jednocze£nie " bocznymi" przedsiΩwziΩciami, The Fail-Outs i ThrownUps. (Lp , Thrown-Ups', Amphetamine Reptile) Nawiasem bior╣c, w kategoriach artystycznych by│y one cokolwiek niewydarzone, ale przynajmniej ich uczestnicy mieli £wietn╣ zabawΩ. Konkretny, wymierny w nagraniach efekt przyni≤s│ dopiero trzeci projekt Marka i Steve'a (tym razem jako basisty), The Monkeywrench - niezwykle interesuj╣ca punkrockowa wycieczka do krainy bluesa, udokumentowana albumem Clean As A Broke - Dick Dog (luty 1992, Sub Pop).

Dawn╣ £wietn╣ formΩ Mudhoney odzyska│ na p│ycie Every Good Boy Deserves Fudge, kt≤ra ukaza│a siΩ w po│owie 1991 roku. Stanowi│a pierwsz╣ czΩ£µ "deserowej" trylogii i w przeddzie± sucesu Nirvany by│a najlepiej sprzedaj╣c╣ siΩ pozycj╣ z Seattle. Druga czΩ£µ trylogii nosi tytu│ A Piece Of Cake i wydana zosta│a jesieni╣ 1992 roku ju┐ przez koncern Warner Bros.

Sprzedali siΩ...?

Ka┐dy to powtarza│ - m≤wi Mark. Ale kiedy na przyk│ad, poszed│e£ do Epic, wszΩdzie tam wisia│y ogromne plakaty Michaela Jacksona.

W siedzibie Warners kiedy idziesz do gabinetu jakiego£ faceta i wisi tam plakat 13th Floor Elevators i dwa plakaty Jimmy'ego Reeda - nie maj╣ce nic wsp≤lnego z Warner Bros! Byµ mo┐e totalnie siΩ oszukujemy, ale oni zdawali siΩ byµ sk│onni, by pozwoliµ nam robiµ to, co chcemy.

Rzeczywi£cie, trudno wyobraziµ sobie bardziej niekomercyjny debiut w barwach superkomercyjnej wytw≤rni. Ale sp≤jrzmy na listy bestseller≤w - widaµ na nich, ┐e czasy jednak nieco siΩ zmieni│y.